یکی از مسائل تاثیرگذار روی قیمت و کیفیت پروفیلهای آلومینیوم، نحوه تولید این پروفیلهاست. برای یک خرید آگاهانه و هوشمندانه، لازم است اطلاعات کافی در مورد روشهای مختلف تولید پروفیل آلومینیومی و تفاوتهای آنها با هم داشته باشید. در این مقاله به بررسی تفاوت بین ریختهگری و اکستروژن آلومینیوم به عنوان دو مورد از رایجترین روشهای تولید پروفیل آلومینیوم میپردازیم. آشنایی با مزایا و معایب هر یک از این روشها، به شما اجازه میدهد تا شناخت بهتری از کاربرد هر کدام داشته باشید و بتوانید بهترین گزینه را برای پروژههای خود انتخاب کنید.
آلومینیوم ریختهگری چیست؟
محصولات آلومینیوم ریختهگری یا آلومینیوم دایکاست به روش ریختهگری تولید میشوند. در این روش، شمش آلومینیومی ذوب شده و با کمک سیلندر یا پیستون مخصوص، به قالبهای از پیش طراحی شده تزریق میشود. افزودن مواد آلیاژی یا جداسازی آنها در صورت نیاز در این روش نسبتا سادهتر است. این روش برای تولید قطعات با پیچیدگی بالا مناسبتر است.
آلومینیوم اکسترود شده چیست؟
پروفیل آلومینیوم اکسترود شده، پروفیلی است که به روش اکستروژن تولید شده باشد. در روش اکستروژن، شمش آلومینیومی در حالت جامد قرار دارد و تحت دما و فشار مشخصی از قالبهای پیشساخته عبور میکند تا به فرم دلخواه درآید. پروفیلهای تولید شده در این روش سادهتر هستند و معمولا پس از تولید به پرداختهای بعدی مانند برشکاری و سوراخکاری نیاز دارند.
تفاوت بین ریختهگری و اکستروژن آلومینیوم در چیست؟
نحوه تولید پروفیل آلومینیوم اکسترود کاملا با روش تولید محصولات آلومینیوم ریختهگری متفاوت است. این تفاوت بنیادی باعث میشود این دو نوع از محصولات، از نظر هزینه، ابعاد، کیفیت ساخت و تنوع تولید کاملا با هم متفاوت باشند. در این بخش مهمترین تفاوتهای اکستروژن و ریختهگری آلومینیوم را بررسی میکنیم.
تنوع تولید و میزان پیچیدگی اشکال
در روش ریختهگری تقریبا میتوان هر نوع فرم و شکل پیچیدهای را با ساخت قالب اجرا کرد. روش اکستروژن تنها برای ساخت پروفیلهایی با سطح مقطع ثابت کاربرد دارد و گاهی پروفیلها پس از تولید نیاز به ماشینکاری و برشکاری دارند.
محدودیت سایز و ابعاد
در روش اکستروژن، ابعاد پروفیلها محدود به سایز بیلت آلومینیومی و ظرفیت پرس است. در روش ریختهگری محدودیت کمتری داریم و میتوان محصولاتی با ابعاد بزرگتر تولید کرد.
مقاومت و سختی
بزرگترین مزیت پروفیلهای اکستروژن، مقاومسازی آنها در طی فرآیند ساخت است که باعث میشود استحکام فوقالعاده داشته باشند. در روش ریختهگری احتمال حبس شدن هوا در داخل قالب وجود دارد که کیفیت کلی محصول را تحت تأثیر قرار میدهد. به طور کلی، قطعات ریختهگری شده به اندازه پروفیلهای اکستروژن سختی و مقاومت ندارند.
کیفیت سطح
سطح نهایی در روش اکستروژن صاف، نرم و تقریبا بینقص است. آلومینیوم ریختهگری سطح زبر و خشنی دارد و ممکن است در محل درز جوش و سایر نقاط، نواقص قابل مشاهده وجود داشته باشد. به همین دلیل محصولات آلومینیوم دایکاست معمولا باید ماشینکاری و پولیش شوند.
قالب مورد نیاز
ساخت قالبهای ریختهگری فرآیند زمانبری است و قیمت تمام شده محصول هم بالاتر است. تعداد دفعات استفاده از قالب ریختهگری به میزان پیچیدگی قطعه و میزان تحمل قالب برای محصول نهایی بستگی دارد. اما به طور کلی میتوان گفت این قالبها طول عمر کمتری نسبت به قالبهای اکستروژن دارند. روش اکستروژن کاملا برعکس روش ریختهگری است. قالبها در این روش هزینه کمتری دارند، تولید آنها سادهتر است و معمولا طول عمر بیشتری دارند.
انعطافپذیری
در صورت نیاز به تغییر مشخصات محصول در فرآیند ریختهگری، تغییر دادن فرآیند تولید بسیار زمانبر و پرهزینه خواهد بود. گاهی ممکن است آمادهسازی قالبهای جدید چندین هفته طول بکشد. روش اکستروژن انعطافپذیری بیشتری دارد و تغییر در مشخصات محصول و پروفیل سادهتر صورت میگیرد.
هزینه تولید
هزینه اولیه در روش ریختهگری بسیار بالاست. به همین دلیل غالبا از این روش برای پروژههای کلان استفاده میشود تا صرف هزینه اولیه توجیه اقتصادی داشته باشد. فرآیند اکستروژن کمهزینهتر است و حتی برای پروژه کوچک هم صرفه اقتصادی دارد.
آلومینیوم ریختهگری چه مزایا و معایبی دارد؟
مزایا
- امکان تولید قطعات متنوعتر و پیچیدهتر
- محدودیت کمتر در ابعاد قطعات
معایب
- مقاومت و سختی کمتر
- کیفیت پایینتر سطح نهایی
- هزینه اولیه بالاتر
- قالبهای گرانتر
- دشواری در تغییر مشخصات پروژه
- زمانبر بودن فرآیند
آلومینیوم اکسترود شده چه مزایا و معایبی دارد؟
مزایا
- هزینه مناسب
- سهولت تغییر مشخصات پروژه
- سطح نهایی نرم و صاف
- قالبهای ارزانتر با طول عمر بیشتر
- سرعت تولید بالاتر
- سختی و مقاومت بیشتر محصول نهایی
معایب
- محدودیت در فرم اشکال قابل تولید
- محدودیت در ابعاد پروفیلهای قابل تولید
- نیاز به ماشینکاری و برشکاری و مونتاژ برای رسیدن به پروفیل مورد نظر
در چه پروژههایی از آلومینیوم ریختهگری استفاده کنیم؟
بعضی از کاربردهای ریختهگری در تولید آلومینیوم:
- قطعات نماهای ساختمانی مانند پانلهای نما، قابهای در و پنجره، قطعات تزئینی و محافظ
- قطعات موتور و شاسی خودرو مانند بلوک سیلندرها، سر سیلندرها، محفظههای روغن، سیستمهای تعلیق و اجزای قاب خودرو
- بدنه و اجزای ماشینآلات سنگین مانند چرخدنده ها، محفظههای دنده، پایهها و غیره
- بدنههای پمپ، شیرآلات، دریچهها، محفظهها
- تولید اجزای مختلف بدنه و قطعات موتور هواپیما
- قطعات مختلف عرشه و تجهیزات دریایی
- پروانهها و بدنه قایقها
- اجزای مختلف تجهیزات راهآهن
- تولید قطعات بزرگ و سنگین و کلیه پروژههایی که هندسه پیچیدهای دارند
در چه پروژههایی از آلومینیوم اکسترود شده استفاده کنیم؟
بعضی از کاربردهای اکستروژن در صنعت آلومینیوم:
- پروفیلهای عمومی
- قابهای درب و پنجره
- ریلهای حصار
- لولهها، کانالها، زهوارها
- بازوهای رباتیک
- اجزای ماشین آلات
- قطعات هواپیما
- بدنه های دوچرخه
- رادیاتورها
- لوازم آشپزخانه
- مبلمان
- تجهیزات ورزشی
- ابزارآلات برقی
مقایسه اکستروژن و ریختهگری: بهترین روش تولید آلومینیوم کدام است؟
در این مقاله، به بررسی تفاوت بین ریختهگری و اکستروژن آلومینیوم، به عنوان دو مورد از رایجترین فرآیندهای تولید آلومینیوم پرداختیم. هر یک از روشهای اکستروژن و ریختهگری مزایا و معایب خاص خود را دارند و انتخاب بهترین روش، به نیازهای پروژه شما بستگی دارد. ما در این مقاله، به بعضی از کاربردهای هر یک از این فرآیندها اشاره کردیم. اما برای تصمیمگیری قطعی شما را به دریافت مشاوره تخصصی رایگان دعوت میکنیم.